Last Tue, I called to Aj.S in order to made an appointment with him. Due to the fact that I have some documents which needs signature sign before sending to University. After hearing the caller ring "All I wanna do is find a way back into love...." for a while, Aj.picked up the phone and answered "Hello"
"May I talk to Aj.....ka"
"I am speaking"
"I am a student of ....u., I have some documents which need to be signed by Aj. ka. Do u have any time for me ?"
"Ummm...tomorrow, I will have a class at TCC in the evening."
"Aer...I am not convenion to go there. Do u have another day for me?"
"Ummm I do not know the certain schedule, would u call me again on Thursday ?"
"yes, I will. ok. bye "
Then, I called him again on Thursday. The same caller ring again. He
"I have not finished the meeting. Ummmm What should we do ? "
Friday, August 24, 2007
Sunday, August 19, 2007
Letter to Otousan
อ่านหนังสือวรรณกรรมเยาวชนเรื่องจดหมายถึงพ่อ แล้วทำให้สงสัยว่าต้อน POPLAR หน้าตาเป็นยังไง เลยได้ไปค้นใน google ภาพมาได้
อันที่จริงแล้วมันก็คือต้นสนชนิดนึงนั่นเอง
สูงมะ hahahaAj.Tawiwat
เมื่อวานโทรคุยกะอ.ทวิวัชร ว่าจะเอาเอกสารไปให้เซ็น อ.อยู่ที่ไหนคะ
อ.บอกตอนนี้ผมอยู่อ้อมน้อย ฝากอ.สรรพชัยมาก็ได้ แต่เราเองก็เกรงใจ
เพราะตัว อ.ก็งานยุ่ง แล้วก็สอนหลายที่ ไม่รู้ว่าจะได้เจออ.ทวิวัชรบ้างรึเปล่า
แล้วก็ต้องไปให้อ.เศรษฐพงค์เซ็นด้วยอีกคน เลยคิดว่าไม่ฝากดีกว่า
พออ.สรรพชัยเซ็นเสร็จ เราเลยโทรหาอ.อีกรอบ ถ้าเป็นไปได้
เดี๋ยวบ่ายอ.จะไปพระรามเก้า จะมาเจอได้ไม๊
เอ่อ เราก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนตรงพระรามเก้าดี
คือดูท่าทางอ.จะไม่อยู่เป็นหลักแหล่งนะนี่
เลยถามไปว่าอาทิตย์หน้า อ.จะมีสอนที่มหาลัยไหยบ้างไม๊คะ
อ.บอกว่า"ตอนนี้พ่อ อ.ไม่สบาย อยู่โรงพยาบาล..."
อ.ยังพูดไม่ทันจบ เราถามสวนไปว่า "โรงพยาบาลไหนคะ"
"โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์" แล้วอ.ก็นึกได้ว่า
"เอ่อ ที่จริงเอาไป drop ไว้ที่โรงพยาบาลก็ได้นี่นา"
"ดีจะ เพราะทีทำงานหนูก็อยู่แถวโรงพยาบาลจุฬาฯ"
แต่ใจก็คิดว่า จะไปกวนเวลาพักผ่อนของพ่ออ.รึเปล่าน้า
แต่ถ้าอ. โอเค ก็ไม่น่าเป็นไรนิ
แล้ว อ.ก็บอกว่า"พ่ออ.ชื่อรวิ อยู่ตึก สก. ชั้น 19
แต่วันนี้อ.จะยังไม่เข้าไปนะ จะเข้าไปวันอาทิตย์หรือวันจันทร์
ถ้าจะไปอ.จะโทรไปบอกพ่ออ.ไว้ก่อน"
เราจึงเดินทางไปที่รพ.จุฬาทันที ไปถึงก็ชึ้นไปชั้น 19 เห็นป้ายชื่อรวิ
จริงๆด้วย อยู่ห้อง 1912 พ.ชลิตเป็นแพทย์เจ้าของไข้
เราเข้าไปเจอพ่อกับแม่ของอ.อยู่กันสองคนตายาย ซึ่งใจดีมาก ชวนคุย
พ่ออ.ถามว่า "อ.ทวิวัชรเค้ามีลูกศิษฐ์เป็นผู้หญิงด้วยเหรอ นึกว่ามีแต่ลูกศิษฐ์ผู้ชาย"
แม่อ.น่ารักกว่า ถามว่า "จะเอาเกรดอะไร แม่จะบอกอ.ให้"
อ.บอกตอนนี้ผมอยู่อ้อมน้อย ฝากอ.สรรพชัยมาก็ได้ แต่เราเองก็เกรงใจ
เพราะตัว อ.ก็งานยุ่ง แล้วก็สอนหลายที่ ไม่รู้ว่าจะได้เจออ.ทวิวัชรบ้างรึเปล่า
แล้วก็ต้องไปให้อ.เศรษฐพงค์เซ็นด้วยอีกคน เลยคิดว่าไม่ฝากดีกว่า
พออ.สรรพชัยเซ็นเสร็จ เราเลยโทรหาอ.อีกรอบ ถ้าเป็นไปได้
เดี๋ยวบ่ายอ.จะไปพระรามเก้า จะมาเจอได้ไม๊
เอ่อ เราก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนตรงพระรามเก้าดี
คือดูท่าทางอ.จะไม่อยู่เป็นหลักแหล่งนะนี่
เลยถามไปว่าอาทิตย์หน้า อ.จะมีสอนที่มหาลัยไหยบ้างไม๊คะ
อ.บอกว่า"ตอนนี้พ่อ อ.ไม่สบาย อยู่โรงพยาบาล..."
อ.ยังพูดไม่ทันจบ เราถามสวนไปว่า "โรงพยาบาลไหนคะ"
"โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์" แล้วอ.ก็นึกได้ว่า
"เอ่อ ที่จริงเอาไป drop ไว้ที่โรงพยาบาลก็ได้นี่นา"
"ดีจะ เพราะทีทำงานหนูก็อยู่แถวโรงพยาบาลจุฬาฯ"
แต่ใจก็คิดว่า จะไปกวนเวลาพักผ่อนของพ่ออ.รึเปล่าน้า
แต่ถ้าอ. โอเค ก็ไม่น่าเป็นไรนิ
แล้ว อ.ก็บอกว่า"พ่ออ.ชื่อรวิ อยู่ตึก สก. ชั้น 19
แต่วันนี้อ.จะยังไม่เข้าไปนะ จะเข้าไปวันอาทิตย์หรือวันจันทร์
ถ้าจะไปอ.จะโทรไปบอกพ่ออ.ไว้ก่อน"
เราจึงเดินทางไปที่รพ.จุฬาทันที ไปถึงก็ชึ้นไปชั้น 19 เห็นป้ายชื่อรวิ
จริงๆด้วย อยู่ห้อง 1912 พ.ชลิตเป็นแพทย์เจ้าของไข้
เราเข้าไปเจอพ่อกับแม่ของอ.อยู่กันสองคนตายาย ซึ่งใจดีมาก ชวนคุย
พ่ออ.ถามว่า "อ.ทวิวัชรเค้ามีลูกศิษฐ์เป็นผู้หญิงด้วยเหรอ นึกว่ามีแต่ลูกศิษฐ์ผู้ชาย"
แม่อ.น่ารักกว่า ถามว่า "จะเอาเกรดอะไร แม่จะบอกอ.ให้"
Saturday, August 18, 2007
National Referendum & School
วันนี้ไปลงประชามติแต่เช้า ปกติไม่ค่อยตื่นเต้นที่จะไปลงคะแนน แต่ครั้งนี้มีแรงบันดาลใจหลายอย่างทำให้เลือดรักชาติและทหารพุ่งกระฉูด ตื่นแต่เช้าไปลงประชามติก่อนเลย อีกอย่างคือหน่วยเลือกตั้งเนี่ยมันคือโรงเรียนเก่าเราเอง เราอยากไป เพราะคิดถึงโรงเรียนเก่า วันนี้เลยถือโอกาสไปถ่ายรูปมาให้ดูด้วย
อันนี้คือทางเข้า 
วันฟ้าใส
ห้องเรียนเราเอง
มุนเขียวๆก็มีนะ
ชิงช้าตัวนี้เคยนั่งประจำตอนอนุบาล ตอนนั้นไม่ได้สีนี้ แล้วก็มีพนักพิงด้วย
ตรงนี้ก็เคยนั่งเป็นประจำ
รถไฟ
อันนี้ก็เคยเล่น
อันนี้ตัวโปรด นั่งทุกวันตอนอนุบาล
ต้นหางนกยูง
รั้วสีลูกกวาด
Wednesday, August 15, 2007
I Would like to be Khun Opas
วันนี้ประชุม Compliacne Coordinator Meeting
งานนี้ ถ้าไม่ได้คุณโอภาสกับคุณเกียรติกับพี่ไก่ละก็คงขาดรสชาติไปเยอะเลย
โดยเฉพาะคุณโอภาสน่ารักสุดสุด ทั้งช่วยคิด issue ขึ้นมาถาม เติมอารมณ์ขัน ทำให้ไม่เครียด
เริ่มแรกเจอแกหน้า บอกว่าเชิญห้องบอร์ดรูมเลยค่ะ แกบอกว่านี่ผมเดินตามกลิ่นมาน้า Hahaha
แล้วระหว่างประชุมแกก็เล่าถึงวันแม่ พาแม่ไปกินข้าวที่ฟูจิ แต่รอนานจนเป็นขั่วโมงจนแกต้องบอกแม่ว่า
"ไป แม่ กลับบ้านไปหาอะไรกินที่บ้านเหอะ" (ฮา)
งานนี้ ถ้าไม่ได้คุณโอภาสกับคุณเกียรติกับพี่ไก่ละก็คงขาดรสชาติไปเยอะเลย
โดยเฉพาะคุณโอภาสน่ารักสุดสุด ทั้งช่วยคิด issue ขึ้นมาถาม เติมอารมณ์ขัน ทำให้ไม่เครียด
เริ่มแรกเจอแกหน้า บอกว่าเชิญห้องบอร์ดรูมเลยค่ะ แกบอกว่านี่ผมเดินตามกลิ่นมาน้า Hahaha
แล้วระหว่างประชุมแกก็เล่าถึงวันแม่ พาแม่ไปกินข้าวที่ฟูจิ แต่รอนานจนเป็นขั่วโมงจนแกต้องบอกแม่ว่า
"ไป แม่ กลับบ้านไปหาอะไรกินที่บ้านเหอะ" (ฮา)
Tuesday, August 14, 2007
Saturday, August 11, 2007
Friends online
เคยคุยกับคนต่างชาติในไอซีคิว คือลองขอ add ไปมั่วๆ เพราะอยากฝึกภาษา หลายคนก็ตอบกลับมา อันที่จริงช่วงนั้นเราเองก็ขอ add ไปหลายคน ทำให้ได้ chat กับหลากหลายอาชีพ แรกทีเดียวเราพยายามเลือกคนชาติที่เก่งภาษาอังกฤษ อย่าง USA แต่ปรากกว่าคุยกะเค้าไม่รู้เรื่อง เพราะว่าเค้าใช้ภาษาแสลงสมัยใหม่ + ภาษาพูดแบบไม่เป็นทางการ ซึ่งเราก็ไม่คุ้นเคย เราเลยเปลี่ยนแผนมาคุยกับคนเอเชียชาติที่เก่งภาษาอังกฤษแทน เช่น ฮ่องกง สิงคโปร์ พวกนี้จะเก่งเพราะใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาประจำชาติ เรียกว่าใช้ภาษาอังกฤษได้สุภาพและน่ารัก ว่างั้นเหอะ ไม่ทะลึ่ง ทะเล้นเหมือนไอ้กัน
อันดับต่อมาที่เราจะเลือกก็คือ เรื่องอาชีพ เราพยายามเลือกคนที่มีอาชีพดีๆ อย่างเช่นอาชีพเดียวกะเรา จะได้แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน หรืออาชีพที่น่าจะมีเรื่องคุยเยอะ เช่น หมอฟัน หมอที่ต้องอยู่เวรตลอดเวลา เป็นต้น เราก้เลยได้เพื่อใหม่เยอะแยะเลย ทำให้ภาษาอังกฤษเราดีขึ้นทันตาเห็น พวก Tense ต่างๆที่ใช้บ่อยๆ นี่คล่อง เรื่องรูปประโยคนี่ก้พอได้ แถมยังได้ศัพท์ใหม่ๆ เยอะเลย จำได้ว่าแฮปปี้มากมากช่วงนั้น
จำได้ว่าเพื่อนที่เราคุยด้วยจะมีหลากหลายวัย หากหลายอาชีย และเชื่อชาติ บางนิสัยดี บางคนทะลึ่ง บางคนก็ชอบทำธุรกิจออนเอ้ม คือขายตรงให้เพื่อนที่แชทด้วยกัน เราจำได้ว่า
เราเคยคุยกะนักดับเพลิงแก่ๆคนนึงซึ่งไนซ์มาก
เราเคยคุยกับเด็กวัยรุ่นหญิงคนนึงที่จบไฮสคูลแล้ว พยายามสอบใบอนุญาตเป้นผู้ค้าอสังหาริมทรัพย์ (นับเป้นเรื่องแปลกสำหรับเราเลยที่รู้ว่าคนอเมริกันเค้ามีแคเรียพาทกันยังงี้ด้วย) คนนี้น่ารัก ตอนคุยแรกๆเราบอกเค้าว่าเราไม่เก่งภาษาอังกฤษนะ เค้าตอบกลับมาว่า “คุณยังคุยรู้เรื่องกว่าคนอเมริกันบางคนที่ชั้นเคยเจอเลยละ 5555”
เราเคยคุยกับหมอ (ถ้ามันไม่ได้โม้นะ) ซึ่งก็คุยดี มีอยู่วันนึงเราจำได้ว่าเป็นวันเกิดเค้า เลย เซอร์ไพรซ์ด้วยการแฮปปี้เบิร์ดให้ระหว่างที่คุยกัน เค้าก็รับมุขบอกดีใจจนพลัดตกเก้าอี้เลยนะ
เราเคยเจอคนบังคลาเทศโรคจิต คุยอยู่ดีๆก้ชวนมีเซ๊กซ์ แถม โชว์รูปของดีของมันให้ดูด้วยนะ (อึย...อึย)
เราเคยเจอผู้ชายชาวจีนคนนึงที่อยู่ในอเมริกาชื่อมาร์ลอน ยัง ทำงานบริษัทประกัน คนนี้ก็น่ารัก เค้าส่งรูปลูกสาวมาให้เราดูด้วย เป้นเด็กหญิงแก้มยุ้ยตาตี่ๆ กะลังยิ้มแก้มแทบปริ คนนี้ก้น่ารัก คุยดีมั่กมั่ก เค้าบอกว่าเค้าหย่ากะเมียละ แต่หลังจากคุยกะเค้าได้สักพัก เค้าก็หายเงียบไป คนเนี้ยที่เราเสียดาย เพราะว่าเค้าใช้ภาษาสุภาพ ใช้คำง่าย รูปประโยคดี อย่างคุยต่อจะได้จำวิธีการใช้ภาษาของเขามาใช้บ้าง มีอยู่คั้งนึง เค้าเขียนถามอะไรเรามาซักอย่างนึง แต่เรากำลังยุ่งอยู่ไม่ว่างตอบ เค้าก็บอกว่า “R u being lazy in typing response” 55555
ไม่น่าเชื่อว่า ณ.วันนี้เรามีเพื่อนออนเอ็มเหลืออยู่ 2 – 3 คนเท่านั้น ส่วนคนอืนๆก็กระจัดพลัดพลาย หายหกกันไป แต่เราก็ถือว่าเราบรรลุวัตถุประสงค์ในการพัฒนาภาษาอังกฤษของเรา ภาษาอังกฤษของเราดีขึ้นมากมาย หลังจากที่ได้ใช้บ่อยๆ ทำให้รู้ว่าเรามาถูกทางแล้ว แถมยังได้เพื่อนด้วย คราวต่อไปจะเล่าให้ฟังว่า อีก 2 คนที่เหลืออยู่ตอนนี้เป็นใครบ้าง ตอนนี้จบก่อนนะ
อันดับต่อมาที่เราจะเลือกก็คือ เรื่องอาชีพ เราพยายามเลือกคนที่มีอาชีพดีๆ อย่างเช่นอาชีพเดียวกะเรา จะได้แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน หรืออาชีพที่น่าจะมีเรื่องคุยเยอะ เช่น หมอฟัน หมอที่ต้องอยู่เวรตลอดเวลา เป็นต้น เราก้เลยได้เพื่อใหม่เยอะแยะเลย ทำให้ภาษาอังกฤษเราดีขึ้นทันตาเห็น พวก Tense ต่างๆที่ใช้บ่อยๆ นี่คล่อง เรื่องรูปประโยคนี่ก้พอได้ แถมยังได้ศัพท์ใหม่ๆ เยอะเลย จำได้ว่าแฮปปี้มากมากช่วงนั้น
จำได้ว่าเพื่อนที่เราคุยด้วยจะมีหลากหลายวัย หากหลายอาชีย และเชื่อชาติ บางนิสัยดี บางคนทะลึ่ง บางคนก็ชอบทำธุรกิจออนเอ้ม คือขายตรงให้เพื่อนที่แชทด้วยกัน เราจำได้ว่า
เราเคยคุยกะนักดับเพลิงแก่ๆคนนึงซึ่งไนซ์มาก
เราเคยคุยกับเด็กวัยรุ่นหญิงคนนึงที่จบไฮสคูลแล้ว พยายามสอบใบอนุญาตเป้นผู้ค้าอสังหาริมทรัพย์ (นับเป้นเรื่องแปลกสำหรับเราเลยที่รู้ว่าคนอเมริกันเค้ามีแคเรียพาทกันยังงี้ด้วย) คนนี้น่ารัก ตอนคุยแรกๆเราบอกเค้าว่าเราไม่เก่งภาษาอังกฤษนะ เค้าตอบกลับมาว่า “คุณยังคุยรู้เรื่องกว่าคนอเมริกันบางคนที่ชั้นเคยเจอเลยละ 5555”
เราเคยคุยกับหมอ (ถ้ามันไม่ได้โม้นะ) ซึ่งก็คุยดี มีอยู่วันนึงเราจำได้ว่าเป็นวันเกิดเค้า เลย เซอร์ไพรซ์ด้วยการแฮปปี้เบิร์ดให้ระหว่างที่คุยกัน เค้าก็รับมุขบอกดีใจจนพลัดตกเก้าอี้เลยนะ
เราเคยเจอคนบังคลาเทศโรคจิต คุยอยู่ดีๆก้ชวนมีเซ๊กซ์ แถม โชว์รูปของดีของมันให้ดูด้วยนะ (อึย...อึย)
เราเคยเจอผู้ชายชาวจีนคนนึงที่อยู่ในอเมริกาชื่อมาร์ลอน ยัง ทำงานบริษัทประกัน คนนี้ก็น่ารัก เค้าส่งรูปลูกสาวมาให้เราดูด้วย เป้นเด็กหญิงแก้มยุ้ยตาตี่ๆ กะลังยิ้มแก้มแทบปริ คนนี้ก้น่ารัก คุยดีมั่กมั่ก เค้าบอกว่าเค้าหย่ากะเมียละ แต่หลังจากคุยกะเค้าได้สักพัก เค้าก็หายเงียบไป คนเนี้ยที่เราเสียดาย เพราะว่าเค้าใช้ภาษาสุภาพ ใช้คำง่าย รูปประโยคดี อย่างคุยต่อจะได้จำวิธีการใช้ภาษาของเขามาใช้บ้าง มีอยู่คั้งนึง เค้าเขียนถามอะไรเรามาซักอย่างนึง แต่เรากำลังยุ่งอยู่ไม่ว่างตอบ เค้าก็บอกว่า “R u being lazy in typing response” 55555
ไม่น่าเชื่อว่า ณ.วันนี้เรามีเพื่อนออนเอ็มเหลืออยู่ 2 – 3 คนเท่านั้น ส่วนคนอืนๆก็กระจัดพลัดพลาย หายหกกันไป แต่เราก็ถือว่าเราบรรลุวัตถุประสงค์ในการพัฒนาภาษาอังกฤษของเรา ภาษาอังกฤษของเราดีขึ้นมากมาย หลังจากที่ได้ใช้บ่อยๆ ทำให้รู้ว่าเรามาถูกทางแล้ว แถมยังได้เพื่อนด้วย คราวต่อไปจะเล่าให้ฟังว่า อีก 2 คนที่เหลืออยู่ตอนนี้เป็นใครบ้าง ตอนนี้จบก่อนนะ
Wednesday, August 08, 2007
Saturday, August 04, 2007
555555
"พรุ่งนี้สอบใช่ไม๊ โชคดีนะ"
"หนูไม่ได้บอกพี่ แล้วพี่ทราบได้ไงคะ"
"....(อึ้ง)"
"5555 (แอบหัวเราะในใจ เธอจะรู้ไม๊ว่าเราว่าเธอว่าเสือก)"
"หนูไม่ได้บอกพี่ แล้วพี่ทราบได้ไงคะ"
"....(อึ้ง)"
"5555 (แอบหัวเราะในใจ เธอจะรู้ไม๊ว่าเราว่าเธอว่าเสือก)"
Wednesday, August 01, 2007
โอ๋คบไม่ได้ว่ะ
AOR says:
สอบเป็นไงบ้าง
~~ Panny ~~ says:
อ.คอมเม้นท์ตรึม
~~ Panny ~~ says:
อ.ค่อนข้างเคี่ยวนะ
AOR says:
แก้เยอะเลยดิ
~~ Panny ~~ says:
แต่เขาก้อแนะนำดี
~~ Panny ~~ says:
ตอนแรกเหมือนจะแก้เยอะ
~~ Panny ~~ says:
พออ.คนนึงพูดว่า คุณเรียน IS มาแล้วนี่ ทำไมวิเคราะห์ไม่เครีย
~~ Panny ~~ says:
ทางเราเลยบอกว่า ไม่เคยเรียนเลย อ.เสดไม่เคยสอน
AOR says:
กรรมการมีใครบ้างอ่ะ
~~ Panny ~~ says:
เท่านั้นแหละ ทางเราเลยกลายเป็นได้เปรียบทันที
~~ Panny ~~ says:
555
~~ Panny ~~ says:
เป็นอ.ของมหาลัย
~~ Panny ~~ says:
ก้อเลยเล่าให้เขาฟังถึงความไม่เหมาะสมของวิชานี้
~~ Panny ~~ says:
ประเด็นเลยกลายมาเป็นเรื่องอ.เสดแทน
~~ Panny ~~ says:
555
AOR says:
อ้าวซะงั้น
AOR says:
เล่าอะไรไปมั่งอ่ะ
~~ Panny ~~ says:
ของแป้งเป็นอ.ข้างนอกด้วยไง กรรมการอีกสองคนเป็นของมหิดล เลยบอกว่า เป็นความผิดของม.เอง ก้อให้อ.ที่ปรึกษาช่วยๆๆ ปรับ งานวิจัยให้นิดหน่อย
~~ Panny ~~ says:
ลองถามโอ๋ดูละกัน โอ๋ใส่ไปเต็มที่เลย
~~ Panny ~~ says:
ของอ้อล่ะ
AOR says:
แล้วพวก major อื่นเค้ามีสอนกันด้วยหรอ
AOR says:
ก็โอนะ แก้ไม่เยอะมาก
AOR says:
อ.เสดมาเป็นกรรมการเอง
~~ Panny ~~ says:
อ.ของมหิดลคนนึงเป็นอ.วิชา IS ปีนี้ เขาบอกว่า ต้องสอน
~~ Panny ~~ says:
โอ๋เลยพูดว่า อ.เสดปล่อย เอากรรมการพวกเขามาเอง
AOR says:
แต่กลุ่มเราก็แก้ตอน mid term ไปแล้วครั้งนึง
AOR says:
สอบครางนี้เลยไม่โดนเยอะ
~~ Panny ~~ says:
อืมมม
AOR says:
กรรมการก็ใจดี
~~ Panny ~~ says:
กรรมการที่มาสอบแป้งเลยบอกว่า กลุ่มแป้งประมาณว่า เจอแจ๊กพอต ให้เขามาสอบ
AOR says:
5555
~~ Panny ~~ says:
เพราะเขาค่อนข้างเคี่ยว
~~ Panny ~~ says:
สอบตั้งสองชั่วโมงก่าๆได้
AOR says:
แต่กรรมการที่อ.หามาก็โอนะ
AOR says:
โหย
AOR says:
เหนี่อยเลยดิ
~~ Panny ~~ says:
ไม่เหนื่อยหรอก ก้อฟังเขาวิเคราะห์งานเราน่านแหละ
~~ Panny ~~ says:
อ.ที่ปรึกษาก้อช่วยตอบ อิอิ
AOR says:
5555
AOR says:
อ.แป้งชื่อไรนะ
~~ Panny ~~ says:
เห็นกรรมการบอกว่า จะเอาเรื่องอ.เสดให้ผู้ใหญ่ทราบ
AOR says:
กลายเป็นเรื่องไปเลยสิ
~~ Panny ~~ says:
อ.ที่ปรึกษาหรอ เป็นอ.ที่ม.ธุรกิจบัณทิตน่ะ รู้จักกัน
~~ Panny ~~ says:
เอออ แล้วอ.ยังบอกว่า ให้บอกเพื่อนๆด้วย เพื่อต้องมีการสอบจะได้มีพยาน
~~ Panny ~~ says:
ถามโอ๋ละกันนะ โอ๋แแบบว่าใส่อ.เสดเยอะเลย 55555
AOR says:
ใส่อะไรไปมั่งเนี่ย
~~ Panny ~~ says:
จิงๆ หลายเรื่องอ่ะ ที่องเสดไม่ให้ความช่วยเหลือ
~~ Panny ~~ says:
คือถามไรอ.ก้อไม่เคยให้ความกระจ่าง
~~ Panny ~~ says:
อ.เสดอ่ะนะ
AOR says:
คือเราว่า major เค้าก็ไม่ได้สอนเหมือนกันไม่ใช่เหรอ
AOR says:
เราว่าอ.เสดเค้าแค่หาอ.ที่ปรึกษาให้แต่ละกลุ่ม แล้วก็ให้แต่ละกลุ่มปรึกษาอ.ของตัวเองไปอ่ะนะ
~~ Panny ~~ says:
ก้อกรรมการที่มาคุมสอบบอกว่า เขาสอน
~~ Panny ~~ says:
ปกติต้องสอน
~~ Panny ~~ says:
ก้อเขาถึงว่าไงว่า พวกคุณเรียนมาไม่ใช่หรอ ทำไมวิเคราะห์งานวิจัยไม่สอดคล้อง
AOR says:
ที่จริง อ.ที่ปรึกษาก็ช่วยดูให้เยอะอ่ะนะ
AOR says:
แต่เราเห็นว่าที่มหาลัยอื่นๆ เค้าก็ไม่ได้สอนอะไรมากมาย
AOR says:
คือก็ให้ทำโครงร่างงานวิจัยแล้วก็ดู hypothesis ให้
AOR says:
แล้วก็มา present หน้าห้อง
~~ Panny ~~ says:
ก้อเขาหาว่า ประมาณว่า เรียนมาแล้วทำไมยังทำมาแบบนี้ โอ๋เลยบอกว่า องไม่ได้สอน ก้อเลยเป็นเรื่องฉะนี้
AOR says:
ส่วนเรื่องสอดคล้องกับข้อเสนอแนะไม๊เนี่ย อ.ที่ปรึกษาจะดูให้นะ
AOR says:
ประมาณว่าทำไป ดูไป comment ไปเป็นระยะ
~~ Panny ~~ says:
อือ
~~ Panny ~~ says:
แล้วของอ้อส่งเรียบร้อยยัง
AOR says:
ก็เหลือแก้ตามที่กรรมการเสนอแนะ
AOR says:
นัดปูกะปลาไปทำพรุ่งนี้
*-*-*-*-*-*-*-*-*
โอ๋ไปใส่อ.เสดยังงั้นได้ไงอ่ะ อ.เค้าก็หาที่ปรึกษาให้แล้ว แล้วก็ nice กว่าอ.ที่อื่นๆที่เราเคยเจอมาด้วย
ทำไมไปพูดยังงั้น คือที่โอ๋กับแป้งรู้สึกว่าอ.ไม่ได้สอนหรือไม่ค่อยได้อะไรจากอ.เสดเนี่ย อาจจะเป็นเพราะ
ว่า 2 คนเนี้ย ไปปรีกษาอ.ข้างนอกไง แล้วก็ไม่ได้ให้อ.หาอ.ที่ปรึกษาให้ ก็เลยรู้สึกว่าอ.ไม่ได้ทำงาน
ที่จริงอ.ก็เหนื่อยที่ต้องหากรรมการให้ แล้วอ.ที่ปรึกษาแต่ละคนก็สอนไปในระหว่างที่ทำ ไม่ใช่ว่าจะไม่สอน
อ.ที่อื่นๆต่างหากที่ไม่ได้สอน อ.ที่มหิดลดีออก
สอบเป็นไงบ้าง
~~ Panny ~~ says:
อ.คอมเม้นท์ตรึม
~~ Panny ~~ says:
อ.ค่อนข้างเคี่ยวนะ
AOR says:
แก้เยอะเลยดิ
~~ Panny ~~ says:
แต่เขาก้อแนะนำดี
~~ Panny ~~ says:
ตอนแรกเหมือนจะแก้เยอะ
~~ Panny ~~ says:
พออ.คนนึงพูดว่า คุณเรียน IS มาแล้วนี่ ทำไมวิเคราะห์ไม่เครีย
~~ Panny ~~ says:
ทางเราเลยบอกว่า ไม่เคยเรียนเลย อ.เสดไม่เคยสอน
AOR says:
กรรมการมีใครบ้างอ่ะ
~~ Panny ~~ says:
เท่านั้นแหละ ทางเราเลยกลายเป็นได้เปรียบทันที
~~ Panny ~~ says:
555
~~ Panny ~~ says:
เป็นอ.ของมหาลัย
~~ Panny ~~ says:
ก้อเลยเล่าให้เขาฟังถึงความไม่เหมาะสมของวิชานี้
~~ Panny ~~ says:
ประเด็นเลยกลายมาเป็นเรื่องอ.เสดแทน
~~ Panny ~~ says:
555
AOR says:
อ้าวซะงั้น
AOR says:
เล่าอะไรไปมั่งอ่ะ
~~ Panny ~~ says:
ของแป้งเป็นอ.ข้างนอกด้วยไง กรรมการอีกสองคนเป็นของมหิดล เลยบอกว่า เป็นความผิดของม.เอง ก้อให้อ.ที่ปรึกษาช่วยๆๆ ปรับ งานวิจัยให้นิดหน่อย
~~ Panny ~~ says:
ลองถามโอ๋ดูละกัน โอ๋ใส่ไปเต็มที่เลย
~~ Panny ~~ says:
ของอ้อล่ะ
AOR says:
แล้วพวก major อื่นเค้ามีสอนกันด้วยหรอ
AOR says:
ก็โอนะ แก้ไม่เยอะมาก
AOR says:
อ.เสดมาเป็นกรรมการเอง
~~ Panny ~~ says:
อ.ของมหิดลคนนึงเป็นอ.วิชา IS ปีนี้ เขาบอกว่า ต้องสอน
~~ Panny ~~ says:
โอ๋เลยพูดว่า อ.เสดปล่อย เอากรรมการพวกเขามาเอง
AOR says:
แต่กลุ่มเราก็แก้ตอน mid term ไปแล้วครั้งนึง
AOR says:
สอบครางนี้เลยไม่โดนเยอะ
~~ Panny ~~ says:
อืมมม
AOR says:
กรรมการก็ใจดี
~~ Panny ~~ says:
กรรมการที่มาสอบแป้งเลยบอกว่า กลุ่มแป้งประมาณว่า เจอแจ๊กพอต ให้เขามาสอบ
AOR says:
5555
~~ Panny ~~ says:
เพราะเขาค่อนข้างเคี่ยว
~~ Panny ~~ says:
สอบตั้งสองชั่วโมงก่าๆได้
AOR says:
แต่กรรมการที่อ.หามาก็โอนะ
AOR says:
โหย
AOR says:
เหนี่อยเลยดิ
~~ Panny ~~ says:
ไม่เหนื่อยหรอก ก้อฟังเขาวิเคราะห์งานเราน่านแหละ
~~ Panny ~~ says:
อ.ที่ปรึกษาก้อช่วยตอบ อิอิ
AOR says:
5555
AOR says:
อ.แป้งชื่อไรนะ
~~ Panny ~~ says:
เห็นกรรมการบอกว่า จะเอาเรื่องอ.เสดให้ผู้ใหญ่ทราบ
AOR says:
กลายเป็นเรื่องไปเลยสิ
~~ Panny ~~ says:
อ.ที่ปรึกษาหรอ เป็นอ.ที่ม.ธุรกิจบัณทิตน่ะ รู้จักกัน
~~ Panny ~~ says:
เอออ แล้วอ.ยังบอกว่า ให้บอกเพื่อนๆด้วย เพื่อต้องมีการสอบจะได้มีพยาน
~~ Panny ~~ says:
ถามโอ๋ละกันนะ โอ๋แแบบว่าใส่อ.เสดเยอะเลย 55555
AOR says:
ใส่อะไรไปมั่งเนี่ย
~~ Panny ~~ says:
จิงๆ หลายเรื่องอ่ะ ที่องเสดไม่ให้ความช่วยเหลือ
~~ Panny ~~ says:
คือถามไรอ.ก้อไม่เคยให้ความกระจ่าง
~~ Panny ~~ says:
อ.เสดอ่ะนะ
AOR says:
คือเราว่า major เค้าก็ไม่ได้สอนเหมือนกันไม่ใช่เหรอ
AOR says:
เราว่าอ.เสดเค้าแค่หาอ.ที่ปรึกษาให้แต่ละกลุ่ม แล้วก็ให้แต่ละกลุ่มปรึกษาอ.ของตัวเองไปอ่ะนะ
~~ Panny ~~ says:
ก้อกรรมการที่มาคุมสอบบอกว่า เขาสอน
~~ Panny ~~ says:
ปกติต้องสอน
~~ Panny ~~ says:
ก้อเขาถึงว่าไงว่า พวกคุณเรียนมาไม่ใช่หรอ ทำไมวิเคราะห์งานวิจัยไม่สอดคล้อง
AOR says:
ที่จริง อ.ที่ปรึกษาก็ช่วยดูให้เยอะอ่ะนะ
AOR says:
แต่เราเห็นว่าที่มหาลัยอื่นๆ เค้าก็ไม่ได้สอนอะไรมากมาย
AOR says:
คือก็ให้ทำโครงร่างงานวิจัยแล้วก็ดู hypothesis ให้
AOR says:
แล้วก็มา present หน้าห้อง
~~ Panny ~~ says:
ก้อเขาหาว่า ประมาณว่า เรียนมาแล้วทำไมยังทำมาแบบนี้ โอ๋เลยบอกว่า องไม่ได้สอน ก้อเลยเป็นเรื่องฉะนี้
AOR says:
ส่วนเรื่องสอดคล้องกับข้อเสนอแนะไม๊เนี่ย อ.ที่ปรึกษาจะดูให้นะ
AOR says:
ประมาณว่าทำไป ดูไป comment ไปเป็นระยะ
~~ Panny ~~ says:
อือ
~~ Panny ~~ says:
แล้วของอ้อส่งเรียบร้อยยัง
AOR says:
ก็เหลือแก้ตามที่กรรมการเสนอแนะ
AOR says:
นัดปูกะปลาไปทำพรุ่งนี้
*-*-*-*-*-*-*-*-*
โอ๋ไปใส่อ.เสดยังงั้นได้ไงอ่ะ อ.เค้าก็หาที่ปรึกษาให้แล้ว แล้วก็ nice กว่าอ.ที่อื่นๆที่เราเคยเจอมาด้วย
ทำไมไปพูดยังงั้น คือที่โอ๋กับแป้งรู้สึกว่าอ.ไม่ได้สอนหรือไม่ค่อยได้อะไรจากอ.เสดเนี่ย อาจจะเป็นเพราะ
ว่า 2 คนเนี้ย ไปปรีกษาอ.ข้างนอกไง แล้วก็ไม่ได้ให้อ.หาอ.ที่ปรึกษาให้ ก็เลยรู้สึกว่าอ.ไม่ได้ทำงาน
ที่จริงอ.ก็เหนื่อยที่ต้องหากรรมการให้ แล้วอ.ที่ปรึกษาแต่ละคนก็สอนไปในระหว่างที่ทำ ไม่ใช่ว่าจะไม่สอน
อ.ที่อื่นๆต่างหากที่ไม่ได้สอน อ.ที่มหิดลดีออก
โอ๋นิสัยไม่ดี
แม่งไปว่าอ.เค้าแบบนั้นได้ไง ตัวเองไม่มีเวลามาใส่ใจกับการเรียน เลยเรียนไม่ดี แล้วไปเกี่ยวไรกับอ.ด้วยล่ะ
ชั้นเกลียดโอ๋ โอไม่เคยสนใจงานกลุ่มเลย เพื่อนมาทำรายงาน แต่โอ๋กลับทำงานของตัวเองที่คลีนิก โทรตามก็ไม่มา
รายงานกลุ่มก็ทำแย่ๆ ตัดแปะเอา ไม่ยอมวิเคราะห์
แล้วยังชอบโยนงานให้คนอื่นอีก
ชั้นเกลียดโอ๋ โอไม่เคยสนใจงานกลุ่มเลย เพื่อนมาทำรายงาน แต่โอ๋กลับทำงานของตัวเองที่คลีนิก โทรตามก็ไม่มา
รายงานกลุ่มก็ทำแย่ๆ ตัดแปะเอา ไม่ยอมวิเคราะห์
แล้วยังชอบโยนงานให้คนอื่นอีก
เบื่อคนว่ะ
วันนี้มีคนมาถามเรื่องโบนัสว่า ได้อย่างที่นายประเมินรึเปล่า แต่เราไม่ได้ดูผลการประเมิน เราดูแค่จำนวนเงินที่ได้เท่านั้น 5555 ก็เลยบอกไปว่าไม่รู้ไม่ได้สังเกต 555555555
แอบดูตาราง MP ที่ PD ส่งมา ก็เหมือนปีที่แล้ว เรารู้สึกว่าประเมินน้ำใจนายผิดไปนิดนึงนะ คือไอ้ตรง performance (B) STP หรือ Fair ก็จริงแต่ตรง company bonus (A) นายให้เราเยอะกว่ามาตรฐาน ประหนึ่งว่าจะหักกลบกับจำนวนที่เราเสียไปตรงบีอ่ะนะ แต่ยังไงคงต้องรอดูต่อไปตอนนายเรียกคุยอีกที ว่าเป็นจริงอย่างที่เราคิดรึเปล่า
ตกบ่ายพี่เป้ไปไทชินกง แต่เธอเดินไปไหนไม่รู้หายไปกะพี่แดงตั้งนาน (ต่อหน้าพี่เป้ก็อย่าง ลับหลังพี่เป้ก็อย่าง ไม่ได้ไปประชุมด้วย ขอบอก ในตารางก็ไม่ได้เขียนไว้) โทรศัพท์อีกอย่าง ตอนพี่เป้อยู่ไม่โทรหรอก พอพี่เป้เดินลับตัวไปปุ๊บ เธอหยิบหูโทรศัพท์ทันที หรือตอนสั่งงานเธอก็ไม่เลือกสั่งตอนนายอยู่หรือพี่เป้อยู่ ต่างจากตอนด่าที่ต้องด่าต่อหน้าพี่เป้เสมอ แล้วเลือกด่าช่วงประเมินด้วยนะ <อันนี้สุดสุดเลย แม่ง ชั้นพอเดาได้ละว่าทำไมผัวเธอถึงไปมีหญิงอื่น ทั้งที่เธอก็ออกจะเกือบ perfect ทั้งรวย และ(เกือบ)สวย เรียนจบก็จากเมืองนอกเมืองนา เสียแต่ว่าไม่ได้เป็นลูกผู้ดีมีชาติตระกูล แต่เป้นแค่ลูกแม่ค้าเท่านั้นแหละ ถึงได้ปากตลาดขนาดนี้ แล้วลองดูลูกเธอนะว่าโตขึ้นจะเป็นไง เราเห็นว่าหน้าตาก็พอใชได้ แต่ไม่น่าจะฉลาด เพราะดูมันหงอยๆ>
แล้วแม่สมัยนี้มันเป็นไรวะ เลิกงานแล้วไม่กลับบ้านหาลูกเต้า มัวไปโยคะมั่ง ไปชอปปิ้งมั่ง ไอ้คนเลี้ยงมันก็เลี้ยงเหนื่อยมาทั้งวัน แถมทำงานบ้านทุกอย่างตั้งแต่อาบน้ำทำกับข้าว ป้อนข้าว เป็นเพื่อนเล่น เอานอน ถูบ้าน ทำกับข้าว ล้างจาน แทนที่จะกลับบ้านไปช่วยมันเลี้ยง ไม่มีซะหรอกคนเรา ชั้นรู้ว่าเธอขึ้เกียจ แต่เธอก้ควรจะรับผิดชอบลูกมั่งดิ ไม่ใช่ผลักภาระให้พี่เลี้ยงทั้งกลางวันกลางคืน แม่เธอก็มีอายุไม่เยอะด้วย ทำไมไม่ให้ช่วยกันเลี้ยง ทั้งพ่อทั้งแม่แหละ แล้วพอไอ้เด็กคนใช้นี่ลากลับบ้านทีเธอก็ต้องลางานที ไปส่งมั่ง ไปเลี้ยงลูกมั่ง แล้วทำไมต้องเอาซีวิตลูกและตัวเองไปผูกกับพี่เลี้ยง แม่มันก้อีกคน พอให้เลี้ยงหลานงี้จะเป็นจะตายขึ้นมาเชีย ตอนจะคลอดก็บอกให้หยุดงานกลัวแท้ง (มัน 8 เดือนเข้านี่แล้วจะแท้งอะไรกันคุณน้าย) แต่เอาเข้าจริงให้ลูกพาไปเดินชอปปิ้งหลังการบินไทย ซึ่งทั้งร้อนและเหนี่อยกว่ามาทำงานเป็นไหนๆ ทียังงี้ให้ไปได้ เพื่อประโนชน์ของแม่มัน แต่แล้วเหมือนเวรกรรมมันมีจริง หลังจากที่เธอกลับจากไปเดินตลาดหลังการบินไทย เธอก็เดินไม่ได้ เนื่องจากปวดท้อง 555555 ต้องให้พี่ชายและน้องชายหิ้วปีกไปคลอด 555555 โอ็ยคนเรานี้มันตลกดีนะ ตอนจะลาคลอดก็หาเหตุมาอ้างสารพัดว่าเด็กกลับตัวลงแล้ว หมอให้พักได้แล้ว (ถ้างั้นเจ๊ก้ต้องพักผ่อนอยู่กับบ้านเฉยๆดิเจ็ จะเสือกกะโหลกออกไปชอปจนลูกไหลได้ไงเล้า) 555555555 คือทั้งแม่และลูกสาวนิสัยเหมือนกันเลยอ่าในเรื่องหาเหตุหยุดเนี่ย แล้วก้เรื่องความขี้ฟ้องก็เหมือนกัน ขนาดชั้นไม่ได้รู้จักแม่มันดี ชั้นยังรู้เลย
ที่จริงไม่อยากมีอคติกะคนแก่ มันบาป แต่เอาซะหน่อยเหอะ แค่เขียนถึงเฉยๆ ไม่ได้ให้ใครดู ชั้นคงบาปแบบน้อยๆเงียบๆคนเดียว 5555555
แอบดูตาราง MP ที่ PD ส่งมา ก็เหมือนปีที่แล้ว เรารู้สึกว่าประเมินน้ำใจนายผิดไปนิดนึงนะ คือไอ้ตรง performance (B) STP หรือ Fair ก็จริงแต่ตรง company bonus (A) นายให้เราเยอะกว่ามาตรฐาน ประหนึ่งว่าจะหักกลบกับจำนวนที่เราเสียไปตรงบีอ่ะนะ แต่ยังไงคงต้องรอดูต่อไปตอนนายเรียกคุยอีกที ว่าเป็นจริงอย่างที่เราคิดรึเปล่า
ตกบ่ายพี่เป้ไปไทชินกง แต่เธอเดินไปไหนไม่รู้หายไปกะพี่แดงตั้งนาน (ต่อหน้าพี่เป้ก็อย่าง ลับหลังพี่เป้ก็อย่าง ไม่ได้ไปประชุมด้วย ขอบอก ในตารางก็ไม่ได้เขียนไว้) โทรศัพท์อีกอย่าง ตอนพี่เป้อยู่ไม่โทรหรอก พอพี่เป้เดินลับตัวไปปุ๊บ เธอหยิบหูโทรศัพท์ทันที หรือตอนสั่งงานเธอก็ไม่เลือกสั่งตอนนายอยู่หรือพี่เป้อยู่ ต่างจากตอนด่าที่ต้องด่าต่อหน้าพี่เป้เสมอ แล้วเลือกด่าช่วงประเมินด้วยนะ <อันนี้สุดสุดเลย แม่ง ชั้นพอเดาได้ละว่าทำไมผัวเธอถึงไปมีหญิงอื่น ทั้งที่เธอก็ออกจะเกือบ perfect ทั้งรวย และ(เกือบ)สวย เรียนจบก็จากเมืองนอกเมืองนา เสียแต่ว่าไม่ได้เป็นลูกผู้ดีมีชาติตระกูล แต่เป้นแค่ลูกแม่ค้าเท่านั้นแหละ ถึงได้ปากตลาดขนาดนี้ แล้วลองดูลูกเธอนะว่าโตขึ้นจะเป็นไง เราเห็นว่าหน้าตาก็พอใชได้ แต่ไม่น่าจะฉลาด เพราะดูมันหงอยๆ>
แล้วแม่สมัยนี้มันเป็นไรวะ เลิกงานแล้วไม่กลับบ้านหาลูกเต้า มัวไปโยคะมั่ง ไปชอปปิ้งมั่ง ไอ้คนเลี้ยงมันก็เลี้ยงเหนื่อยมาทั้งวัน แถมทำงานบ้านทุกอย่างตั้งแต่อาบน้ำทำกับข้าว ป้อนข้าว เป็นเพื่อนเล่น เอานอน ถูบ้าน ทำกับข้าว ล้างจาน แทนที่จะกลับบ้านไปช่วยมันเลี้ยง ไม่มีซะหรอกคนเรา ชั้นรู้ว่าเธอขึ้เกียจ แต่เธอก้ควรจะรับผิดชอบลูกมั่งดิ ไม่ใช่ผลักภาระให้พี่เลี้ยงทั้งกลางวันกลางคืน แม่เธอก็มีอายุไม่เยอะด้วย ทำไมไม่ให้ช่วยกันเลี้ยง ทั้งพ่อทั้งแม่แหละ แล้วพอไอ้เด็กคนใช้นี่ลากลับบ้านทีเธอก็ต้องลางานที ไปส่งมั่ง ไปเลี้ยงลูกมั่ง แล้วทำไมต้องเอาซีวิตลูกและตัวเองไปผูกกับพี่เลี้ยง แม่มันก้อีกคน พอให้เลี้ยงหลานงี้จะเป็นจะตายขึ้นมาเชีย ตอนจะคลอดก็บอกให้หยุดงานกลัวแท้ง (มัน 8 เดือนเข้านี่แล้วจะแท้งอะไรกันคุณน้าย) แต่เอาเข้าจริงให้ลูกพาไปเดินชอปปิ้งหลังการบินไทย ซึ่งทั้งร้อนและเหนี่อยกว่ามาทำงานเป็นไหนๆ ทียังงี้ให้ไปได้ เพื่อประโนชน์ของแม่มัน แต่แล้วเหมือนเวรกรรมมันมีจริง หลังจากที่เธอกลับจากไปเดินตลาดหลังการบินไทย เธอก็เดินไม่ได้ เนื่องจากปวดท้อง 555555 ต้องให้พี่ชายและน้องชายหิ้วปีกไปคลอด 555555 โอ็ยคนเรานี้มันตลกดีนะ ตอนจะลาคลอดก็หาเหตุมาอ้างสารพัดว่าเด็กกลับตัวลงแล้ว หมอให้พักได้แล้ว (ถ้างั้นเจ๊ก้ต้องพักผ่อนอยู่กับบ้านเฉยๆดิเจ็ จะเสือกกะโหลกออกไปชอปจนลูกไหลได้ไงเล้า) 555555555 คือทั้งแม่และลูกสาวนิสัยเหมือนกันเลยอ่าในเรื่องหาเหตุหยุดเนี่ย แล้วก้เรื่องความขี้ฟ้องก็เหมือนกัน ขนาดชั้นไม่ได้รู้จักแม่มันดี ชั้นยังรู้เลย
ที่จริงไม่อยากมีอคติกะคนแก่ มันบาป แต่เอาซะหน่อยเหอะ แค่เขียนถึงเฉยๆ ไม่ได้ให้ใครดู ชั้นคงบาปแบบน้อยๆเงียบๆคนเดียว 5555555
Subscribe to:
Posts (Atom)
