Tuesday, September 25, 2007

Job Interview สัมพลาดงาน 5555

The popular question when u r in the job interview session ase as follow :
1. Please introduce yourself
2. What is your current job/responsibility ?
As a corporate attorney in trading firm, I have to support the business fundtions by providing legal advice to business dept. and take case of the litigation case by dealing with outsource lawyer.
3. Please tell us about your achievement ?
4. Why do u think we have to hire u ?
5. Do u have any problem to work on over time ?
6. Who is your role model ?
7.

Saturday, September 22, 2007

Drama Queen

มันมีจริงๆเหรอไอ้ประเภทลูกสะใภ้ด่าแม่ผัวปาวปาว ในงานแต่งงาน แล้วลูกชายก็ยังยอมแต่ง แบบไม่สนใจความรู้สึกอะไรของแม่ตัวเองเลย
ไม่น่ามีหรอกน่า ขืนยอมไปละก้อ ปวดหัวตายห่า แค่งานแต่งงานยังยุ่งขนาดนี้ แล้วหลังแต่งไปจะขนาดไหน
เว่อร์ + น้ำเน่าจริงๆ

Saturday, September 15, 2007

A Day at Thewet























คิดถึงเธอทุกทีที่อยู่คนเดียว

ตะวันลับฟ้าเมื่อตอนเย็นๆ
จะเป็นเวลาที่ใจหาย

ปลายท้องฟ้ากับแดดรำไร

ฉันเหมือน ใจจะขาด

ยังกังวล ห่วงใครบางคน

ที่ไม่อาจพบและเจอ

คิดถึงเธอทุกที ที่อยู่คนเดียว

ไม่เคยได้รู้ว่าเธอเป็นไง

ข่าวคราวเงียบหายเมื่อจากกัน

เธอมีใครมาแทนที่ฉัน

แล้วเขาดีหรือเปล่า

มีฉันไหม เวลาที่ฝัน

หรือว่าลืมทุกเรื่องราว

คิดถึงฉันหรือเปล่า เมื่ออยู่คนเดียว

ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เธอไม่อยู่

ชีวิตดูเปลี่ยนไปยังอ้างว้างยังเสียใจ

เหลือเพียงแต่ความเงียบเหงา

ยังคิดถึงวันที่ผ่าน วันที่มีแต่เรา

แต่วันนี้มันว่างเปล่าเหงาจับใจ

คิดถึงเธอรู้ไหม

คิดถึงเธอทุกที ที่อยู่คนเดียว

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา นั่งคิดอะไรเพลินๆ แต่แล้วก็เกิดความรู้สึกเศร้าขึ้นมาวูบนึง แบบบอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะเราคิดถึงใครคนนั้นมาก มากจนกระทั่งคิดไปว่าการนั่งคิดถึงกันนี้มีแต่จะก่อให้เกิดความทรมาน เพราะว่าต่อให้คิดถึงยังไง เราก็ไม่อาจเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเค้าคนนั้นได้ แล้วก็คงไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับใครคนนั้นได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว และเส้นทางชีวิตของเราสองคงก็ไม่มีทางมาบรรจบกันอีก แค่โชคชะตาพาให้มาเจอกันนี้ก็ถือเป็นเรื่องบังเอิญที่น่ายินดียิ่งแล้ว เราจะหวังอะไรได้มากกว่านี้อีก เราเองก็ต่ำต้อยด้อยค่าเหลือเกิน ถึงไม่อยากจะคิดดูถูกตัวเอง แต่เรารู้ดีว่าเราไม่มีอะไรคู่ควรกับเค้าคนนั้นสักนิด คิดถึงแค่นี้ก็เกิดความเศร้าลึกแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน จะรู้สึกดีขึ้นเฉพาะเมื่อคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมาที่ได้มีโอกาสคุยกัน วันทีมีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ และแววตาขี้เล่น และแววตาที่ดูเหมือนจะยิ้มอยู่ตลอดเวลา

จิตตกมาก จนต้องแก้เครียดโดยการนั่งรถเมล์เล่นไปเรื่อยๆ ผ่านถนนหนทางในกทม.ไปเรื่อยๆ จนไปสุดปลายทางที่เทเวศน์
ไปถ่ายรูปดอกไม้นานาพรรณ
สวยมากมาก ถ่ายเพลิน ได้มาเกือบสองร้อยรูปแน่ะ
หายจิตตกกันเลยทีเดียว
จริงๆนะ เวลาที่เศร้า ให้ไปอยู่กับธรรมชาติ แล้วจะรู้ว่าชีวิตนี้ ถ้าจะให้มันสุขก็ได้นะ มันไม่ได้ยุ่งยากมากเรื่อง

Sunday, September 09, 2007

แอบเศร้า


ถึงจะอยากเป็นส่วนนึงของชีวิตเค้าแค่ไหน แต่ในความเป็นจริงมันก็ไม่ได้
เราไม่เคยมีอะไรที่เหมือนกัน : (
เราต่างกันสุดขั้ว ไม่มีทางที่เส้นชีวิตจะมาบรรจบกัน
เพียงแค่ผ่านมาเจอกันช่วงสั้นๆ ก็ควรยินดีกับสิ่งมหัศจรรย์ของชีวิตแล้ว


Graves of Firefly สุสานหิงห้อย

ได้ดูแล้ว หนังการ์ตูนเรื่องนี้ ดูแล้วเศร้าตั้งแต่เริ่มเรื่องจนจบเรื่องเลยทีเดียว
แต่ก็ประทับใจกับความรักของพี่กับน้องในเรื่องมาก โดยเฉพาะ Seita
ที่สามารถทำทุกอย่างเพื่อน้อง ที่เห็นเด่นชัดก็คือ ความโหดร้ายของสงคราม
ความลำบากและความเห็นแก่ตัวของผู้คนในยามสงคราม

หนังการ์ตูนเรื่องนี้มีภาพสวย เส้นละเอียด และเก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆได้ทั้งหมด
ยิ่งกว่านั้นความคมชัด และเสียงสมจริงยังทำให้ ชอบมากขึ้น
แต่เราไม่คิดจะดูอีกนะ เพราะมันเศร้าเกินไป ดูแล้วหดหู่มากมาก

Sunday, September 02, 2007

One Night on Silom Road

ไปธุระที่สีลม แถวๆตึกจิวเวลลี่เทรดเซ็นเตอร์มา เสร็ตธุระตอนประมาณทุ่มครึ่ง เดินเล่นแถวนั้น ไปเจอตึกแถวตึกนึง เห็นบรรยากาศน่าถ่ายรูป เลยถ่ายกลับมา




ไม่รู้ว่าชื่อตึกอะไร แต่มีร้านน่ารักหลายร้าน ประเดิมที่ร้านแรก ร้านคอกไม้ชื่อ "มะกล่ำตาแดง"มีผู้ชายกะลังจัดดอกไม้ในร้านด้วย เลยไม่กล้าถ่ายเยอะ










ถัดมาเป็นร้านกาแฟน่ารัก แต่เล็กไปหน่อย


นั่งสตาร์บั๊คดีก่า ในสาขานี้มองเข้าไปเห็นผู้ชาย 2 คนนั่งในร้าน คนนึงดูคล้ายเกรียงไกร อุณหนันทน์ เลย ตอนเราถ่ายรูปเค้าก็มองๆ เราก็เฉยๆ แตไม่กล้าถ่ายเยอะอ่ะเห็นป่ะ คนที่เอามือเท้าคางอ่ะ



มีร้านถ่ายรูปแต่งงานด้วยนะ