เคยคุยกับคนต่างชาติในไอซีคิว คือลองขอ add ไปมั่วๆ เพราะอยากฝึกภาษา หลายคนก็ตอบกลับมา อันที่จริงช่วงนั้นเราเองก็ขอ add ไปหลายคน ทำให้ได้ chat กับหลากหลายอาชีพ แรกทีเดียวเราพยายามเลือกคนชาติที่เก่งภาษาอังกฤษ อย่าง USA แต่ปรากกว่าคุยกะเค้าไม่รู้เรื่อง เพราะว่าเค้าใช้ภาษาแสลงสมัยใหม่ + ภาษาพูดแบบไม่เป็นทางการ ซึ่งเราก็ไม่คุ้นเคย เราเลยเปลี่ยนแผนมาคุยกับคนเอเชียชาติที่เก่งภาษาอังกฤษแทน เช่น ฮ่องกง สิงคโปร์ พวกนี้จะเก่งเพราะใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาประจำชาติ เรียกว่าใช้ภาษาอังกฤษได้สุภาพและน่ารัก ว่างั้นเหอะ ไม่ทะลึ่ง ทะเล้นเหมือนไอ้กัน
อันดับต่อมาที่เราจะเลือกก็คือ เรื่องอาชีพ เราพยายามเลือกคนที่มีอาชีพดีๆ อย่างเช่นอาชีพเดียวกะเรา จะได้แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน หรืออาชีพที่น่าจะมีเรื่องคุยเยอะ เช่น หมอฟัน หมอที่ต้องอยู่เวรตลอดเวลา เป็นต้น เราก้เลยได้เพื่อใหม่เยอะแยะเลย ทำให้ภาษาอังกฤษเราดีขึ้นทันตาเห็น พวก Tense ต่างๆที่ใช้บ่อยๆ นี่คล่อง เรื่องรูปประโยคนี่ก้พอได้ แถมยังได้ศัพท์ใหม่ๆ เยอะเลย จำได้ว่าแฮปปี้มากมากช่วงนั้น
จำได้ว่าเพื่อนที่เราคุยด้วยจะมีหลากหลายวัย หากหลายอาชีย และเชื่อชาติ บางนิสัยดี บางคนทะลึ่ง บางคนก็ชอบทำธุรกิจออนเอ้ม คือขายตรงให้เพื่อนที่แชทด้วยกัน เราจำได้ว่า
เราเคยคุยกะนักดับเพลิงแก่ๆคนนึงซึ่งไนซ์มาก
เราเคยคุยกับเด็กวัยรุ่นหญิงคนนึงที่จบไฮสคูลแล้ว พยายามสอบใบอนุญาตเป้นผู้ค้าอสังหาริมทรัพย์ (นับเป้นเรื่องแปลกสำหรับเราเลยที่รู้ว่าคนอเมริกันเค้ามีแคเรียพาทกันยังงี้ด้วย) คนนี้น่ารัก ตอนคุยแรกๆเราบอกเค้าว่าเราไม่เก่งภาษาอังกฤษนะ เค้าตอบกลับมาว่า “คุณยังคุยรู้เรื่องกว่าคนอเมริกันบางคนที่ชั้นเคยเจอเลยละ 5555”
เราเคยคุยกับหมอ (ถ้ามันไม่ได้โม้นะ) ซึ่งก็คุยดี มีอยู่วันนึงเราจำได้ว่าเป็นวันเกิดเค้า เลย เซอร์ไพรซ์ด้วยการแฮปปี้เบิร์ดให้ระหว่างที่คุยกัน เค้าก็รับมุขบอกดีใจจนพลัดตกเก้าอี้เลยนะ
เราเคยเจอคนบังคลาเทศโรคจิต คุยอยู่ดีๆก้ชวนมีเซ๊กซ์ แถม โชว์รูปของดีของมันให้ดูด้วยนะ (อึย...อึย)
เราเคยเจอผู้ชายชาวจีนคนนึงที่อยู่ในอเมริกาชื่อมาร์ลอน ยัง ทำงานบริษัทประกัน คนนี้ก็น่ารัก เค้าส่งรูปลูกสาวมาให้เราดูด้วย เป้นเด็กหญิงแก้มยุ้ยตาตี่ๆ กะลังยิ้มแก้มแทบปริ คนนี้ก้น่ารัก คุยดีมั่กมั่ก เค้าบอกว่าเค้าหย่ากะเมียละ แต่หลังจากคุยกะเค้าได้สักพัก เค้าก็หายเงียบไป คนเนี้ยที่เราเสียดาย เพราะว่าเค้าใช้ภาษาสุภาพ ใช้คำง่าย รูปประโยคดี อย่างคุยต่อจะได้จำวิธีการใช้ภาษาของเขามาใช้บ้าง มีอยู่คั้งนึง เค้าเขียนถามอะไรเรามาซักอย่างนึง แต่เรากำลังยุ่งอยู่ไม่ว่างตอบ เค้าก็บอกว่า “R u being lazy in typing response” 55555
ไม่น่าเชื่อว่า ณ.วันนี้เรามีเพื่อนออนเอ็มเหลืออยู่ 2 – 3 คนเท่านั้น ส่วนคนอืนๆก็กระจัดพลัดพลาย หายหกกันไป แต่เราก็ถือว่าเราบรรลุวัตถุประสงค์ในการพัฒนาภาษาอังกฤษของเรา ภาษาอังกฤษของเราดีขึ้นมากมาย หลังจากที่ได้ใช้บ่อยๆ ทำให้รู้ว่าเรามาถูกทางแล้ว แถมยังได้เพื่อนด้วย คราวต่อไปจะเล่าให้ฟังว่า อีก 2 คนที่เหลืออยู่ตอนนี้เป็นใครบ้าง ตอนนี้จบก่อนนะ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment